Kafamdan yine milyonlarca sorular geçmekte ve çoğu haklı sorular.Ben neden böyle oldum,niye evet niye.Planları yüksek hedefleri idealleri olan biriydim.Neden anneme babama layık bir evlat olamadım son 4-5 yılda neden kendimi bukadar kaybettim ve neden buna dur diyemiyorum.Ençokta onları üzdüğüme üzülüyorum.Allahtan tek dileğim kardeşimin bana benzememesi.Aklıma çok şey gelmekte ama yazamıyorum.Belki bi gün bunları okuyan olurda utanırım diye ya da delikanlı adam duygularına yenik düşmez ya ağlamaz ya belki de ondandır.Gittikçe batmaktan bıktım artık.Dostlarımın kardeşim dediğim insanların benim onları sevdiğim kadar değer verdiğim kadar beni sevmediklerini biliyorum ve hissediyorum.Neden böyle sanki.Nasıl bir hayattır bu nasıl bi dünyadır.Anlamıyorum neden insanlar sevgilerini gizlemeye çalışırlar.Bu bezginlik bıkkınlık iyice bitirdi beni.Benim için şu an tek kurtuluş yolu ölüm gibi gözükmekte.Ama bunu bile yapamıyorum kendime.O kadar yara aldık allah bile cehennemine almadı.anlaşılan daha çile çekmem lazım.Kafam güzel Yine kendimi kestim galiba çok kan kaybetmiş olmalıyım yazarken çok zorlanıyorum bitkinleşmeye başaldım gözlerim ufaktan kararmaya başladı.Umarım ölürüm.Buraya kurtulmak düzelmek için geldim ama olmadı ve olmuyor.Önceden problem sadece onu sevmemdi.Ama bu aşk benliğimi okadar bozduki artık problemin ondan ve ortamdan deilde kendimden kaynaklanığının farkında gibiyim.Buna bile emin deilim aslında.Herşey çok karışık kafam karışık hayatım çok karışık.Benim ne ülkeme ne aileme ne de kendime bir faydam olabilir artık.Evet ben ölmeliyim.Ama nasıl....Keşke allah bu duamı kabul etse de beni yanına alsa.Ama biliyorum tanrı bile beni duymazlıktan gelecek sanki.
Ben neyim gerçekten kendimi tanıyamıyorum bir şizofrenmiyim,psikopatmıyım yoksa delimi.Tıp bile anlayamadı bunu sadece hap verip uyuttular ama noldu ne deişti hiç bişe.Çünkü ben aşığım seni okadar seviyorumki bunu ne akıttığım kanlar ifade edebilir ne de kelimelerle yazılabilir.
Bu bunalımlardan,düşüncelerden hayallerden nasıl kurtulacağımı gerçekten bilmiyorum.Bıktım artık yoruldum.Şu an en öncelikli isteğim ölüm.Ölmek ve ailemi daha fazla üzmemek..Çünkü onları kendimden daha çok seviyorum herkesi olduğu gibi.Bilmiyorum neden böyle oldum tek nedeni xxxxxx olmaması gerek.Bilmiyorum belki yanlış belki doğru ama aradığım sevgiyi hissetmek istediğim sevgiyi xxxxxx te aradım ama olmadı.Genellikle huzursuz bir aile hayatı vardı evde belki de ondan.Hayır deil aslında.Kendi suçumu ve hatalarımı başkalarının üstüne atarak gerçklerden kaçmamalıyım.
Merak ettiğim şu neden böyle oldum ve ölüm dışında bundan nasıl kurtulabilirim?Evet,Bu durumdan kurtulmak ve normal bir insan olmak çok mu zor!
Ben bu hayatta fazla duygusal olmaktan ve çok sevmekten dolayı kaybettim galiba.Benimde bir zamanlar ideallerim vardı.Ülkem ve milletim için çalışıp hizmet etcektim.Ama olmadı yapamadık işte.Benim artık kendime bile faydam yokki ülkeme olsun.
Allah bana güzel ve ani bir ölüm nasip etsede arkamdan hem ailem rahat olsa hem de ben daha fazla batmaktan kurtulup tanrını huzuruna kavuşsam.Benim verilmeyecek hesabım yok.Evet,çok yanlışlarım hatalarım oldu.Son yıllar hep pişmanlıklarla geçti ama napalım olan oldu.Herşeyin bedeli ödenir ya burda ya orda.Umarım allah merhametini esirgemez.Nolursa olsun seni çok seviyorum seveceğim sanki her gün artan bir sevgiyle.Sen bana hiç karşılık vermesende bu böyle.
Saat 06.18 artık yatmam lazım inşallah bi daha kalkamam
Konu: Aşk İnsanı Ne Hale Getiriyo ( psikopat bir aşığın günlüğünden ) 
