Hani ilk aşklarımız o mutluluklar nerde
Şu gün neden kaygılı gece neden uykusuz
Bin türlü hezeyanla kalakaldık bir yerde
Meğer gülmek ödünçmüş,ağlamakmış sonumuz.
Artık kalmadı ey yar,gönülde bir tek sızın
İçimde arzuların eskidi yıllar kadar
Yemyeşil kırlara da veda ettik ansızın
Baharla verileni götürürmüş sonbahar.
Lezzeti de tükendi tattığımız hazların
Bir tasamız bitmeden başlıyor diğerleri
Bilmem ne götürecek neyi alacak yarın
Kaybetmek içimizde yer etmiş çoktan beri.